Whistler-Lytton

De reis begint met regen, niet hard maar de ruiten wissers moeten wel aan. Halverwege de rit naar Lytton wordt het droog. Je rijd de gehele weg om de bergen heen, stijl naar boven en stijl (soms13%) naar beneden. Je kan niet hard rijden want voor je het weet lig je uit de bocht. Tijdens het rijden af en toe een stop gemaakt voor het mooie uitzicht, je ziet de verschillen op de bergen, qua begroeiing, of hoogtes, en de watertjes de ene is licht blauw, de ander groen of grijs. Onderweg zien we nog een paar geitjes over de weg lopen. Daar moet je natuurlijk weer langzaam om heen rijden, want voor je het weet heb je er 1 voor de auto te springen. Was aan het begin van de rit de temperatuur 12 graden in Lytton is hij opgelopen naar 22, alleen is de wind ook erg aangetrokken. Onderweg hadden we al opgemerkt dat het harder was gaan waaien. Bij het motel moesten we de deuren goed vasthouden want anders waaiden deze weer dicht. Langs het motel loopt op een afstand van 80 meter een spoorlijn, het is een goed bereden spoorlijn want er rijden regelmatig treinen langs. 2 keer hebben we ze geteld, de ene had 141 wagons en de ander 145, dus ze zijn ook niet zomaar voorbij gereden. Even een rondje dorp lopen stelde niet veel voor.
Er is weinig te beleven in het dorp.